Een tweede berichtje vanuit het warme Dar

Jambo, jambo,
Hier een tweede berichtje vanuit Dar. Het is hier nog steeds warm maar we hebben ondertussen als een regenachtige dag gehad. We hadden gedacht dat het wat ging afkoelen MAAR we hebben een beetje verkeerd gedacht! Het blijft hier gewoon warm maar we raken er al aan gewoon.

We hebben geluk. Het project waarover ik vertelde in mijn eerst bericht is goedgekeurd door school. We gaan een week opstarten waarbij we werken rond het ‘dagelijkse leven’. Mama Mkwawa wil hebben dat kinderen de huishoudelijke taken leren omdat ze vindt dat kinderen niks meer moeten doen. Zelf hadden we ook zo iets in gedachten dus dit kwam goed uit. Hopelijk gaat het lukken.

Voor de rest gaat alles goed in Pond Spring School. We hebben nog geen minuut stil gezetten. Want wie dacht dat we hier niks doen heeft het helemaal mis.
We hebben onze creativiteit al uit onze koffer gehaald. Zo hebben we al prenten gemaakt om in de klas te hangen, didactische materiaal in elkaar geknutseld en al hoekenwerken gemaakt. Over dit laatste was Mama Mkwawa trouwens ook heel enthousiast. De leerlingen zijn hier niet gewoon om dit te doen dus het wordt iets nieuw voor hen. Hopelijk genieten ze er evenveel van als de leerlingen in België.
We leren hier heel wat in elkaar te knutselen zonder veel materiaal maar dat lukt redelijk goed.

Morgen neem ik afscheid van mijn Belgisch haar. 2 Masaai’s zullen mijn haar eens onder handen nemen. Ik ben eens benieuwd. Het haar van Ellen en Deborah is al gedaan. Hun meest gebruikte woordenschat was ai en oei. Ik bereid mij al voor.

Anders heb ik nog niet zoveel nieuws te vertellen. Zaterdag hadden we een afspraakje met Annick. Een Belgische die hier al een ruime tijd woont. We zijn weer wat meer te weten gekomen.
Zondag zijn we eens een kijkje gaan nemen naar het strand. Heel mooi. We hebben er van genoten. Het was een ontspannen weekend.

Misschien nog enkele weetjes:
We hebben ondertussen 3 kleurtjes: wit, beetje bruin en ROOD.
Er lopen hier kamelen op het strand.
Fruit is hier veel lekkerder dan bij ons.
De straten toch een beetje modderig worden wanneer het regent.
Ik heb al een super lief baby'tje van amper 3 weken oud in mijn armen gehad.
Ellen en Deborah hebben plots haar tot op hun kont.
Mensen door de ruiten in de dala dala kruipen. (Wij niet, wij aanschouwden alleen maar.)
De muggen hier volgens mij olifanten zijn aan de beten te zien.


Dan wil ik nog even meegeven dat je mij altijd een persoonlijk mailtje kan sturen naar silke.dhaens@hotmail.com.
Foto’s uploaden gaat hier ook niet zo gemakkellijk. Sorry dus dat er weinig foto’s op mijn blog staan. Ik zoek nog een oplossing ☺.

Een dikke pieper vanuit het warme Dar,
Kwa Heri,
Silk (Zoals ze dat hier zeggen)

De eerste foto's. Vertrek luchthaven, de lagere school en de kleutertjes

Het eerste teken van leven maar nu vanuit Tanzania :)

Karibu ,

Toch even iets laten weten nu we in het warme Tanzania zitten.
Na een lange vlucht zijn we toch goed aangekomen in Dar Es Salaam.
We dachten even dat het hier niet zo warm ging zijn tot we uit de luchthaven kwamen. Wat is het hier heet!
We werden al opgewacht door Gerald en Masonga. Die 2 verdienen een pluim. Ze begeleiden ons super. Ze brengen ons overal naartoe.
Na onze installatie in het hotel hebben we even Dar Es Salaam verkent.
We hebben de drukte hier al een naam gegeven. Georganiseerde chaos.
Maandag zijn we al een kijkje gaan nemen in Pond Spring School.
We waren heel welkom.
Na een leuke ontvangst hebben we kennis gemaakt met Mama Mkwawa (directrice van de school)en met de klassen.
Vandaag hebben we onze bachelorproef uitgelegd en Mama Mkwawa had al meteen een reuze idee. Nu nog hopen dat we dit mogen uitwerken van school. Ze vind het onderwerp ‘Brede School’ een boeiend en leerrijk onderwerp. Meer hierover volgt.
Misschien enkele weetjes over Dar.
Ze rijden hier links van de baan.
Deborah haar been bijna van dag 1 gebroken heeft.
We hier ingenieurs worden genoemd vanwege onze muskiettennetconstructie.
De kleuters blijven slapen op school over de middag.
De kleuters hier al super veel leren i.v.m. schrijven, rekenen,…
Peuters ons niet beschouwen als mens omdat we blank zijn.
Meer weetjes en dergelijke volgen in mijn volgend blog-bericht vanuit dit warme, zonnige en opgewekte Tanzania.
Foto's volgen nog.

Kwa heri
Silke

Het tweede teken van leven ( mocht wel eens na dat eerste teken )

hey hey,

Het is bijna zover. Nu is het echt niet lang meer. Nog een weekje en dan mogen ze ons daar gaan verwachten.
Al druk bezig met valiezen maken. Veel te veel meenemen. De helft weer mee hebben naar huis. Je kent dat wel. We nemen mee voor het onzekere. Tot je die valies opheft. Veeeel te zwaar. Beginnen kiezen wat er uitvliegt. Tot de conclusie komen dat je dat toch misschien wel eens nodig zou kunnen hebben en zo gaat dit maar door. Nu, op het einde zal die valies wel gevuld raken en zullen we niet over die 40 kg zitten. 40 kg! Gaan we even lekker sleuren daar.

Gisteren een afscheidsdrink gegeven en emo-cadeautjes gekregen. Het zal toch moeilijk zijn om jullie allemaal achter te laten maar zooo lang blijf ik natuurlijk ook weer niet weg.
Ik hoop alleen dat jullie mij niet te veel zullen moeten missen :p
Tegen april zal het boekje wel volgeschreven zijn. Leuke herinnering voor later. Zeker weten.

Ik ben nog druk aan het leren want maandag zijn de examens daar. Nogal moeilijk om je te concentreren maar kom, het zal zo ook wel lukken zeker?

Jullie zullen waarschijnlijk bijna verwachten wat ik daar allemaal ga doen maar dat volgt zeker nog. Ik zal ginds zeker proberen om af en toe hier iets te plaatsen want nu was het toch al een eindje geleden.
Ik hoop dat jullie er veel zullen aan hebben en dat jullie het spannend vinden om te lezen wat ik daar allemaal ga uitspoken. Wie weet krijgen jullie opeens ook allemaal een serieus Afrika-gevoel en kom je me daar allemaal vergezellen! Join the club zoU ik zo zeggen :p.

Ik ga dit hier afronden en nog wat leren.

Een dikke pieper aan iedereen en tot blogs!