Het tweede teken van leven ( mocht wel eens na dat eerste teken )

hey hey,

Het is bijna zover. Nu is het echt niet lang meer. Nog een weekje en dan mogen ze ons daar gaan verwachten.
Al druk bezig met valiezen maken. Veel te veel meenemen. De helft weer mee hebben naar huis. Je kent dat wel. We nemen mee voor het onzekere. Tot je die valies opheft. Veeeel te zwaar. Beginnen kiezen wat er uitvliegt. Tot de conclusie komen dat je dat toch misschien wel eens nodig zou kunnen hebben en zo gaat dit maar door. Nu, op het einde zal die valies wel gevuld raken en zullen we niet over die 40 kg zitten. 40 kg! Gaan we even lekker sleuren daar.

Gisteren een afscheidsdrink gegeven en emo-cadeautjes gekregen. Het zal toch moeilijk zijn om jullie allemaal achter te laten maar zooo lang blijf ik natuurlijk ook weer niet weg.
Ik hoop alleen dat jullie mij niet te veel zullen moeten missen :p
Tegen april zal het boekje wel volgeschreven zijn. Leuke herinnering voor later. Zeker weten.

Ik ben nog druk aan het leren want maandag zijn de examens daar. Nogal moeilijk om je te concentreren maar kom, het zal zo ook wel lukken zeker?

Jullie zullen waarschijnlijk bijna verwachten wat ik daar allemaal ga doen maar dat volgt zeker nog. Ik zal ginds zeker proberen om af en toe hier iets te plaatsen want nu was het toch al een eindje geleden.
Ik hoop dat jullie er veel zullen aan hebben en dat jullie het spannend vinden om te lezen wat ik daar allemaal ga uitspoken. Wie weet krijgen jullie opeens ook allemaal een serieus Afrika-gevoel en kom je me daar allemaal vergezellen! Join the club zoU ik zo zeggen :p.

Ik ga dit hier afronden en nog wat leren.

Een dikke pieper aan iedereen en tot blogs!