Jambo, jambo,
Hier ben ik nog eens. Dit zal waarschijnlijk 1 van de laatste berichtjes worden vanuit Tanzania want binnen een weekje zitten we alweer op het vliegtuig richting België.
Ondertussen zijn we al heel wat opgeschoten met onze bachelorproef ‘Brede School’. We hebben al een overlegmoment gehad met de vrouwenorganisatie en die was heel positief. Onze eerste partner voor ons netwerk in binnen. Nu volgt nog een afspraak met de official van Agri-cultuur. Hopelijk loopt deze afspraak even vlot.
Ik zal even kort uitleggen wat de bedoeling is.
De leerlingen van klas 5, 6 en 7 zullen een moestuin opstarten. Zo leren ze groenten kweken. De groenten zullen aan een lage prijs worden verkocht aan de vrouwenorganisatie. Deze zullen op hun beurt de groenten weer doorverkopen maar deze keer aan de normale prijs.
De vrouwen zullen ook een paar keer in het jaar een activiteit komen doen met de leerlingen. Bv. Iets koken met de groenten uit hun tuin, hoe ze groenten lang kunnen bewaren,…
Wat is nu de rol van de official van agri-cultuur? Deze vrouw komt telkens bij het zaaien/ planten van de groenten uitleg geven rond het kweken van de groente. Haar taak is de landbouw stimuleren bij het jonge volk en onze leerlingen leren heel wat bij. Dit is zeker een meerwaarde naar later toe, want de meeste mensen kweken hier heel veel zelf.
Wij geven ook nog activiteiten in de klassen rond groenten.
Dit was even ons eindwerk in het kort.
Pond Spring vindt dit een goed project en ondertussen is er ook al een andere school geïnteresseerd in Brede School.
Wij hopen dat ons netwerk duurzaam zal zijn en het ziet er naar uit dat we hier kunnen in slagen.
Tot in België,
Teacher Silke
zondag 29 maart 2009
vrijdag 20 maart 2009
Zanzibar en bachelorproef
Jambo,
Alweer een tijdje geleden maar hier ben ik weer met wat nieuws.
Deze week hebben we een week vakantie daarom hebben we een trip gemaakt naar Zanzibar. Een heel mooi eiland. We hebben er heel wat gedaan zoals een boottrip, kruidentoer,…
We hebben ook een kleuterklasje een nieuwe look gegeven. We zijn de muren met verf te lijf gegaan en hebben er iets knus van gemaakt. Eens benieuwd hoe de kleutertjes maandag zullen reageren bij het zien van hun nieuw klasje. Het zal misschien hun gedachten een beetje verzetten want ze hebben hun juf verloren deze week. Zondagavond is teacher Subi gestorven. Wij stonden perplex toen we het nieuws vernamen. We wisten dat ze ziek was en in het ziekenhuis verbleef maar we hadden niet gedacht dat het zo erg was.
Ondertussen zijn we ook volop bezig met de bachelorproef. We zitten in volle actie. Volgende week volgen er twee overlegmomenten met onze externe partners en geven we ook nog activiteiten in de klassen rond het thema ‘groenten’. We hopen in de komende twee weken een goed netwerk op te bouwen die hopelijk ook duurzaam zal zijn. Het is jammer dat we geen glazen bol hebben om er een kijkje in te nemen.
De week erop volgen er normaal nog overlegmomenten met onze externe partners.
Buiten onze overlegmomenten maken we ook nog een draaiboek. Hier komt alle informatie rond ons project in te staan. Vb: wie onze partners zijn, wat de win-win situatie is, activiteiten die ze kunnen geven,….
We hebben dus nog heel wat werk voor de boeg maar dat vinden we niet erg. We willen er graag een goed werkend project van maken.
Ik zal meer kunnen vertellen na volgende week.
Tot blogs,
Silke
Alweer een tijdje geleden maar hier ben ik weer met wat nieuws.
Deze week hebben we een week vakantie daarom hebben we een trip gemaakt naar Zanzibar. Een heel mooi eiland. We hebben er heel wat gedaan zoals een boottrip, kruidentoer,…
We hebben ook een kleuterklasje een nieuwe look gegeven. We zijn de muren met verf te lijf gegaan en hebben er iets knus van gemaakt. Eens benieuwd hoe de kleutertjes maandag zullen reageren bij het zien van hun nieuw klasje. Het zal misschien hun gedachten een beetje verzetten want ze hebben hun juf verloren deze week. Zondagavond is teacher Subi gestorven. Wij stonden perplex toen we het nieuws vernamen. We wisten dat ze ziek was en in het ziekenhuis verbleef maar we hadden niet gedacht dat het zo erg was.
Ondertussen zijn we ook volop bezig met de bachelorproef. We zitten in volle actie. Volgende week volgen er twee overlegmomenten met onze externe partners en geven we ook nog activiteiten in de klassen rond het thema ‘groenten’. We hopen in de komende twee weken een goed netwerk op te bouwen die hopelijk ook duurzaam zal zijn. Het is jammer dat we geen glazen bol hebben om er een kijkje in te nemen.
De week erop volgen er normaal nog overlegmomenten met onze externe partners.
Buiten onze overlegmomenten maken we ook nog een draaiboek. Hier komt alle informatie rond ons project in te staan. Vb: wie onze partners zijn, wat de win-win situatie is, activiteiten die ze kunnen geven,….
We hebben dus nog heel wat werk voor de boeg maar dat vinden we niet erg. We willen er graag een goed werkend project van maken.
Ik zal meer kunnen vertellen na volgende week.
Tot blogs,
Silke
maandag 9 maart 2009
Safari
Jambo
Hier ben ik weer met een beetje meer nieuws vanuit Dar. Deze week zijn we in actie geschoten voor onze bachelorproef. Dat moet natuurlijk ook dringend gebeuren. We hebben wel nog 3 weken maar dat vliegt natuurlijk voorbij.
Hier zal ik zeker nog meer over vertellen in de volgende nieuws melding.
Ook even vertellen dat we dit weekend de dieren van Tanzania en hun habitat hebben bezocht. We zijn naar Mikumi National park geweest. De Antwerpse Zoo zou er beter een voorbeeld aan nemen. Niks mooiers dan de beesten te zien in hun vertrouwd milieu. We hebben er dan ook echt van genoten.
Toch nog even enkele foto’s droppen zodat jullie kunnen mee genieten met ons of zoals ze hier zo vaak zeggen:
Hakuna Matata
Silke
Hier ben ik weer met een beetje meer nieuws vanuit Dar. Deze week zijn we in actie geschoten voor onze bachelorproef. Dat moet natuurlijk ook dringend gebeuren. We hebben wel nog 3 weken maar dat vliegt natuurlijk voorbij.
Hier zal ik zeker nog meer over vertellen in de volgende nieuws melding.
Ook even vertellen dat we dit weekend de dieren van Tanzania en hun habitat hebben bezocht. We zijn naar Mikumi National park geweest. De Antwerpse Zoo zou er beter een voorbeeld aan nemen. Niks mooiers dan de beesten te zien in hun vertrouwd milieu. We hebben er dan ook echt van genoten.
Toch nog even enkele foto’s droppen zodat jullie kunnen mee genieten met ons of zoals ze hier zo vaak zeggen:
Hakuna Matata
Silke
woensdag 25 februari 2009
Nieuws vanuit Tabora
Jambo,
Ik ben hier nog eens met wat nieuws. Ik ga er binnenkort ook weer enkele foto’s op plaatsen.
Deze week typ ik mijn bericht vanuit Tabora. Ik zie de meeste al denken : ‘Waar ligt dat ??’. Wel Tabora ligt toch wel zeker in Tanzania!!! Echt waar. Je kan het in het westen van Tanzania situeren. Zo een 1200 km van Dar Es Salaam.
Hoe we hier zijn geraakt? Wel, dat vind ik nu eens een hele goede vraag. Dat zal ik eens in geuren en kleuren uitleggen.
We hebben eens met de trein gereisd. Je mag je hier zeker geen trein zoals bij ons voorstellen en zeker al geen TGV.
We zijn om 20 uur vertrokken ( na 3 uur vertraging) en we zijn de volgende dag om 22.30 uur toegekomen.
We hebben dus 26 uur gereisd in een compartiment voor 6 maar we zaten er met 8. In de compartimenten zijn er bedden waar we konden slapen. Ja 6 bedden voor 8. Gelukkig had die trein een vloer.
We hadden ook regelmatig een stop en dan veranderde de omgeving rond de trein vliegensvlug in een markt. Wat mensen toch niet allemaal mee sleuren om te verkopen. Ik moet wel zeggen dat het enig nut had om je hoofd eens uit de trein te steken want je kan koopjes doen op zo een “plaatselijke” markt.
Dit wel tot onze grote spijt want onze medereizigers vonden er niks beter op om ons compartiment vol te sjouwen. De laatste 5 uur hebben we met onze voeten op de zetels moeten zitten want voor onze voeten was er geen plaats meer op de vloer.
Het was wel grappig om de markt weer even snel te zien verdwijnen als de toeter van de trein ging.
Ooh ik zei dat we met 8 in ons compartiment zaten. Fout gerekend Opeens waren we met 9. Ja inderdaad OPEENS. Onze gast??? Een bruine rat die even een kijkje kwam nemen. En neen die zag er niet zo lief uit als in Ratatouille. Gevolg: Silke raakte opeens wel heel snel van dat derde bed bovenaan. Zonder rat was het even klimmen en klauteren om terug beneden te raken.
Dit was dan ook het kleine nadeel van de trein maar het had ook zijn voordelen zoals de mooie uitzichten, bomen, planten, bergen en de zonsondergang. Zo hebben we ook eens het echte Afrikaanse vervoer meegemaakt.
Onze aankomst in Tabora maakte veel goed. Het feit dat men hier niet zoveel blanken ziet was in ons geval een gemak. Wij staken gewoon even onze hoofden buiten en opeens zagen we daar 2 mensen naast de trein hollen. Waren die voor ons bedoeld? Ja zeker: Mama Nkora had ons meteen opgemerkt toe ze onze hoofden zagen. (Wij waren dan ook de enige blanken op de trein.) We kregen een super hartelijk onthaal van haar. Het maakte de lange trip nu al de moeite waard.
We hebben ondertussen een staatsschool bezocht en die kan je zeker niet vergelijken met een school bij ons. Ze zitten hier met….. laat mij even denken…… 10…. 20….30 neen 60……80 neen 100 bijna…. 130 gemiddeld in een klas. Neen dit is niet overdreven!! Wij keken onze ogen uit. Les geven aan zo een klas kan volgens ons niet echt praktisch zijn.
We hebben het de volgende dag aan de lijven ondervonden. We hebben een lied aangeleerd in klas 5. De leerlingen waren wel heel enthousiast en deden goed mee maar wij vonden het toch niet echt handig.
Donderdag gaan we een weeshuis bezoeken en vrijdag is de dovenschool aan de beurt. We hebben ondertussen wel al kennis gemaakt met brother Deus. De directeur van de school. Een aardige man die met veel plezier al onze vragen beantwoordde.
En zaterdag……. Vertrekken we weer voor een weekendje treinen en volgt er weer meer nieuws vanuit onze vaste stek : Nija Panda Segerea – Dar Es Salaam.
Tot blogs,
Silke
Ik ben hier nog eens met wat nieuws. Ik ga er binnenkort ook weer enkele foto’s op plaatsen.
Deze week typ ik mijn bericht vanuit Tabora. Ik zie de meeste al denken : ‘Waar ligt dat ??’. Wel Tabora ligt toch wel zeker in Tanzania!!! Echt waar. Je kan het in het westen van Tanzania situeren. Zo een 1200 km van Dar Es Salaam.
Hoe we hier zijn geraakt? Wel, dat vind ik nu eens een hele goede vraag. Dat zal ik eens in geuren en kleuren uitleggen.
We hebben eens met de trein gereisd. Je mag je hier zeker geen trein zoals bij ons voorstellen en zeker al geen TGV.
We zijn om 20 uur vertrokken ( na 3 uur vertraging) en we zijn de volgende dag om 22.30 uur toegekomen.
We hebben dus 26 uur gereisd in een compartiment voor 6 maar we zaten er met 8. In de compartimenten zijn er bedden waar we konden slapen. Ja 6 bedden voor 8. Gelukkig had die trein een vloer.
We hadden ook regelmatig een stop en dan veranderde de omgeving rond de trein vliegensvlug in een markt. Wat mensen toch niet allemaal mee sleuren om te verkopen. Ik moet wel zeggen dat het enig nut had om je hoofd eens uit de trein te steken want je kan koopjes doen op zo een “plaatselijke” markt.
Dit wel tot onze grote spijt want onze medereizigers vonden er niks beter op om ons compartiment vol te sjouwen. De laatste 5 uur hebben we met onze voeten op de zetels moeten zitten want voor onze voeten was er geen plaats meer op de vloer.
Het was wel grappig om de markt weer even snel te zien verdwijnen als de toeter van de trein ging.
Ooh ik zei dat we met 8 in ons compartiment zaten. Fout gerekend Opeens waren we met 9. Ja inderdaad OPEENS. Onze gast??? Een bruine rat die even een kijkje kwam nemen. En neen die zag er niet zo lief uit als in Ratatouille. Gevolg: Silke raakte opeens wel heel snel van dat derde bed bovenaan. Zonder rat was het even klimmen en klauteren om terug beneden te raken.
Dit was dan ook het kleine nadeel van de trein maar het had ook zijn voordelen zoals de mooie uitzichten, bomen, planten, bergen en de zonsondergang. Zo hebben we ook eens het echte Afrikaanse vervoer meegemaakt.
Onze aankomst in Tabora maakte veel goed. Het feit dat men hier niet zoveel blanken ziet was in ons geval een gemak. Wij staken gewoon even onze hoofden buiten en opeens zagen we daar 2 mensen naast de trein hollen. Waren die voor ons bedoeld? Ja zeker: Mama Nkora had ons meteen opgemerkt toe ze onze hoofden zagen. (Wij waren dan ook de enige blanken op de trein.) We kregen een super hartelijk onthaal van haar. Het maakte de lange trip nu al de moeite waard.
We hebben ondertussen een staatsschool bezocht en die kan je zeker niet vergelijken met een school bij ons. Ze zitten hier met….. laat mij even denken…… 10…. 20….30 neen 60……80 neen 100 bijna…. 130 gemiddeld in een klas. Neen dit is niet overdreven!! Wij keken onze ogen uit. Les geven aan zo een klas kan volgens ons niet echt praktisch zijn.
We hebben het de volgende dag aan de lijven ondervonden. We hebben een lied aangeleerd in klas 5. De leerlingen waren wel heel enthousiast en deden goed mee maar wij vonden het toch niet echt handig.
Donderdag gaan we een weeshuis bezoeken en vrijdag is de dovenschool aan de beurt. We hebben ondertussen wel al kennis gemaakt met brother Deus. De directeur van de school. Een aardige man die met veel plezier al onze vragen beantwoordde.
En zaterdag……. Vertrekken we weer voor een weekendje treinen en volgt er weer meer nieuws vanuit onze vaste stek : Nija Panda Segerea – Dar Es Salaam.
Tot blogs,
Silke
zondag 15 februari 2009
Al een maand voorbij! Dit gaat snel.
Jambo,
Hier zijn we weer met ons overzicht. We zitten hier ondertussen al een maand. De tijd vliegt hier echt.
We hebben ook al twee weken stage achter de rug. Ik moet toegeven dat het soms heel wat geduld vraagt maar je krijgt echt veel vriendschap en waardering terug van de kinderen. Ze komen ons al toegelopen als we nog maar de poort zijn binnen gestapt. Geeft ons toch een warm gevoel. Ze vragen ook constant wanneer we nog eens les komen geven in hun klas. Ja die 3 mzungu’s zien ze graag komen.
We proberen dan ook het beste van onszelf te geven. Vooral de dans vinden ze hier toch ooh zoo super. Ze vragen er elke dag naar. Daarom dat we in art and music enkele lessen dans hebben ingepland. Hun hart maakt een sprongetje als we dit doen.
We hebben hier ook hoekenwerk geïntroduceerd. Dit ging niet van een leien dakje maar nu de leerlingen het onder de knie hebben lukt het al veel beter. Mama Mkwawa is er een grote voorstander van. Ze wil dan ook hebben dat elke leerkracht een hoekenwerk uitwerkt. Ik ben eens benieuwd wat de leerkrachten uit hun hoed zullen toveren. Wie weet zitten er verrassende ideeën bij. Ik zal dan toch even plagiaat plegen en het ideetje meenemen naar huis.
Maandag zetten we onze laatste week stage in maar dat wil niet zeggen dat we hier nog 5 weken op onze kont zullen zitten. Neen neen, zondag nemen we onze grote koffer en toiletzak mee voor een weekje Tabora. Daar gaan we een weeshuis, staatsschool en dovenschool bezoeken en enkele activiteiten geven. Ik ben echt benieuwd hoe een dovenschool hier werkt. Ik laat jullie daar zeker nog meer over weten.
Ik zie jullie al denken: en die overige 4 weken dan? Die kan je vergelijken met een kerstkalkoen. Goed gevuld. In deze weken gaan we nog onze bacherlorproef uitwerken en ook nog een handje helpen in het renoveren van de kleuterklassen.
We hebben ondertussen ook een bezoekje gebracht aan Bagamojo. Een historisch stadje. Heel mooi. We hebben tijdens deze trip aan de lijve ondervonden dat de kleuren van de dala dala wel degelijk een nut hebben. Zo gaat een paarse dala dala met Mwenge op niet naar dezelfde plaats als de blauwe dala dala met Mwenge op. Gevolg: Sightseeing in Dar. Voordeel: We hebben nu ook eens de universiteit van Dar gezien en ik moet zeggen: Katho kan er zeker 10 keer in. Groot dus!
We hebben ook een uitstap gedaan met mama Mkwawa en we hebben echt genoten van onze zondagmiddag. Zo leer je ook eens de mooie, onbekende plaatsjes in Dar kennen.
Kwa heri,
Sulka ( Mijn naam krijgt hier uiteenlopende varianten)
Hier zijn we weer met ons overzicht. We zitten hier ondertussen al een maand. De tijd vliegt hier echt.
We hebben ook al twee weken stage achter de rug. Ik moet toegeven dat het soms heel wat geduld vraagt maar je krijgt echt veel vriendschap en waardering terug van de kinderen. Ze komen ons al toegelopen als we nog maar de poort zijn binnen gestapt. Geeft ons toch een warm gevoel. Ze vragen ook constant wanneer we nog eens les komen geven in hun klas. Ja die 3 mzungu’s zien ze graag komen.
We proberen dan ook het beste van onszelf te geven. Vooral de dans vinden ze hier toch ooh zoo super. Ze vragen er elke dag naar. Daarom dat we in art and music enkele lessen dans hebben ingepland. Hun hart maakt een sprongetje als we dit doen.
We hebben hier ook hoekenwerk geïntroduceerd. Dit ging niet van een leien dakje maar nu de leerlingen het onder de knie hebben lukt het al veel beter. Mama Mkwawa is er een grote voorstander van. Ze wil dan ook hebben dat elke leerkracht een hoekenwerk uitwerkt. Ik ben eens benieuwd wat de leerkrachten uit hun hoed zullen toveren. Wie weet zitten er verrassende ideeën bij. Ik zal dan toch even plagiaat plegen en het ideetje meenemen naar huis.
Maandag zetten we onze laatste week stage in maar dat wil niet zeggen dat we hier nog 5 weken op onze kont zullen zitten. Neen neen, zondag nemen we onze grote koffer en toiletzak mee voor een weekje Tabora. Daar gaan we een weeshuis, staatsschool en dovenschool bezoeken en enkele activiteiten geven. Ik ben echt benieuwd hoe een dovenschool hier werkt. Ik laat jullie daar zeker nog meer over weten.
Ik zie jullie al denken: en die overige 4 weken dan? Die kan je vergelijken met een kerstkalkoen. Goed gevuld. In deze weken gaan we nog onze bacherlorproef uitwerken en ook nog een handje helpen in het renoveren van de kleuterklassen.
We hebben ondertussen ook een bezoekje gebracht aan Bagamojo. Een historisch stadje. Heel mooi. We hebben tijdens deze trip aan de lijve ondervonden dat de kleuren van de dala dala wel degelijk een nut hebben. Zo gaat een paarse dala dala met Mwenge op niet naar dezelfde plaats als de blauwe dala dala met Mwenge op. Gevolg: Sightseeing in Dar. Voordeel: We hebben nu ook eens de universiteit van Dar gezien en ik moet zeggen: Katho kan er zeker 10 keer in. Groot dus!
We hebben ook een uitstap gedaan met mama Mkwawa en we hebben echt genoten van onze zondagmiddag. Zo leer je ook eens de mooie, onbekende plaatsjes in Dar kennen.
Kwa heri,
Sulka ( Mijn naam krijgt hier uiteenlopende varianten)
zondag 8 februari 2009
Nog enkele foto's
Als je erop klikt, dan zie je de collage in het groot. Misschien even handig voor de onhandige computertechnicussen om te weten... :p
dinsdag 3 februari 2009
heet, heter, heetst
Jambo iedereen,
Onze derde week is reeds gestart. We hadden gedacht dat we al wat meer aan de warmte gingen gewend komen maar als de thermometer hier oploopt tot 40 graden raken we er toch maar niet aan gewoon.
Ik heb ondertussen vaarwel gezegd tegen mijn Belgisch haar. Ik moet toegeven dat een Afrikaans kapsel meer weegt. Foto’s volgen nog.
De eerste week stage heeft zijn intrede gemaakt. Ik geef volgende lessen: Engels, Frans, sport en spel, beeld, muziek en WERO. Dit in klas 1, 2, 6 en 7.
Klas 6 en 7 kunnen hun Engels behoorlijk goed dus dat is niet echt een probleem om les te geven maar klas 1 en 2 dat is iets anders. Gelukkig hebben we handen en voeten gekregen tijdens het schapen van de mensheid want we hebben ze hier nodig om de dingen uit te leggen. :p MAAR moeilijk gaat ook. Ik denk dat Deborah hier van kan mee spreken want zij heeft 14 kleuters die nauwelijks Engels spreken.
De leerlingen zijn onze manier van lesgeven hier niet gewoon. We moeten dan ook hun enthousiasme een beetje in de hand houden want anders swingt die de pan uit.
De leerlingen van klas 2 hebben ook al bezoek gekregen van Bella the cow en El the elephant. Een Franse olifant hadden ze hier nog nooit gezien. Grappig om hen Frans te horen praten maar ze kunnen ondertussen wel de kleurtjes en Français.
Dan even iets over sport en spel. Ik moet toegeven dat ritme en muziek in het bloed van de Tanzanianen zit. We hebben hen enkele dansen aangeleerd en dat konden ze verbazend goed. Wat het nog leuker maakt is dat ze er hun eigen tintje aan geven. Zelfs de leerkrachten deden mee.
Ik moet ook hier er even iets bij zeggen. Dansen in 40 graden zon is toch niet alles. Resultaat: een hoofd als een tomaat, de kilo’s er af gezweet en pomp af en toch doen we dit 3 keer per week want de leerlingen vinden het super. Als het van hen afhangt dansen we een hele dag maar dat kan onze conditie nog net even niet aan.
Een dikke pieper van een swingende teacher Silk
Onze derde week is reeds gestart. We hadden gedacht dat we al wat meer aan de warmte gingen gewend komen maar als de thermometer hier oploopt tot 40 graden raken we er toch maar niet aan gewoon.
Ik heb ondertussen vaarwel gezegd tegen mijn Belgisch haar. Ik moet toegeven dat een Afrikaans kapsel meer weegt. Foto’s volgen nog.
De eerste week stage heeft zijn intrede gemaakt. Ik geef volgende lessen: Engels, Frans, sport en spel, beeld, muziek en WERO. Dit in klas 1, 2, 6 en 7.
Klas 6 en 7 kunnen hun Engels behoorlijk goed dus dat is niet echt een probleem om les te geven maar klas 1 en 2 dat is iets anders. Gelukkig hebben we handen en voeten gekregen tijdens het schapen van de mensheid want we hebben ze hier nodig om de dingen uit te leggen. :p MAAR moeilijk gaat ook. Ik denk dat Deborah hier van kan mee spreken want zij heeft 14 kleuters die nauwelijks Engels spreken.
De leerlingen zijn onze manier van lesgeven hier niet gewoon. We moeten dan ook hun enthousiasme een beetje in de hand houden want anders swingt die de pan uit.
De leerlingen van klas 2 hebben ook al bezoek gekregen van Bella the cow en El the elephant. Een Franse olifant hadden ze hier nog nooit gezien. Grappig om hen Frans te horen praten maar ze kunnen ondertussen wel de kleurtjes en Français.
Dan even iets over sport en spel. Ik moet toegeven dat ritme en muziek in het bloed van de Tanzanianen zit. We hebben hen enkele dansen aangeleerd en dat konden ze verbazend goed. Wat het nog leuker maakt is dat ze er hun eigen tintje aan geven. Zelfs de leerkrachten deden mee.
Ik moet ook hier er even iets bij zeggen. Dansen in 40 graden zon is toch niet alles. Resultaat: een hoofd als een tomaat, de kilo’s er af gezweet en pomp af en toch doen we dit 3 keer per week want de leerlingen vinden het super. Als het van hen afhangt dansen we een hele dag maar dat kan onze conditie nog net even niet aan.
Een dikke pieper van een swingende teacher Silk
woensdag 28 januari 2009
Een tweede berichtje vanuit het warme Dar
Jambo, jambo,
Hier een tweede berichtje vanuit Dar. Het is hier nog steeds warm maar we hebben ondertussen als een regenachtige dag gehad. We hadden gedacht dat het wat ging afkoelen MAAR we hebben een beetje verkeerd gedacht! Het blijft hier gewoon warm maar we raken er al aan gewoon.
We hebben geluk. Het project waarover ik vertelde in mijn eerst bericht is goedgekeurd door school. We gaan een week opstarten waarbij we werken rond het ‘dagelijkse leven’. Mama Mkwawa wil hebben dat kinderen de huishoudelijke taken leren omdat ze vindt dat kinderen niks meer moeten doen. Zelf hadden we ook zo iets in gedachten dus dit kwam goed uit. Hopelijk gaat het lukken.
Voor de rest gaat alles goed in Pond Spring School. We hebben nog geen minuut stil gezetten. Want wie dacht dat we hier niks doen heeft het helemaal mis.
We hebben onze creativiteit al uit onze koffer gehaald. Zo hebben we al prenten gemaakt om in de klas te hangen, didactische materiaal in elkaar geknutseld en al hoekenwerken gemaakt. Over dit laatste was Mama Mkwawa trouwens ook heel enthousiast. De leerlingen zijn hier niet gewoon om dit te doen dus het wordt iets nieuw voor hen. Hopelijk genieten ze er evenveel van als de leerlingen in België.
We leren hier heel wat in elkaar te knutselen zonder veel materiaal maar dat lukt redelijk goed.
Morgen neem ik afscheid van mijn Belgisch haar. 2 Masaai’s zullen mijn haar eens onder handen nemen. Ik ben eens benieuwd. Het haar van Ellen en Deborah is al gedaan. Hun meest gebruikte woordenschat was ai en oei. Ik bereid mij al voor.
Anders heb ik nog niet zoveel nieuws te vertellen. Zaterdag hadden we een afspraakje met Annick. Een Belgische die hier al een ruime tijd woont. We zijn weer wat meer te weten gekomen.
Zondag zijn we eens een kijkje gaan nemen naar het strand. Heel mooi. We hebben er van genoten. Het was een ontspannen weekend.
Misschien nog enkele weetjes:
We hebben ondertussen 3 kleurtjes: wit, beetje bruin en ROOD.
Er lopen hier kamelen op het strand.
Fruit is hier veel lekkerder dan bij ons.
De straten toch een beetje modderig worden wanneer het regent.
Ik heb al een super lief baby'tje van amper 3 weken oud in mijn armen gehad.
Ellen en Deborah hebben plots haar tot op hun kont.
Mensen door de ruiten in de dala dala kruipen. (Wij niet, wij aanschouwden alleen maar.)
De muggen hier volgens mij olifanten zijn aan de beten te zien.
Dan wil ik nog even meegeven dat je mij altijd een persoonlijk mailtje kan sturen naar silke.dhaens@hotmail.com.
Foto’s uploaden gaat hier ook niet zo gemakkellijk. Sorry dus dat er weinig foto’s op mijn blog staan. Ik zoek nog een oplossing ☺.
Een dikke pieper vanuit het warme Dar,
Kwa Heri,
Silk (Zoals ze dat hier zeggen)
Hier een tweede berichtje vanuit Dar. Het is hier nog steeds warm maar we hebben ondertussen als een regenachtige dag gehad. We hadden gedacht dat het wat ging afkoelen MAAR we hebben een beetje verkeerd gedacht! Het blijft hier gewoon warm maar we raken er al aan gewoon.
We hebben geluk. Het project waarover ik vertelde in mijn eerst bericht is goedgekeurd door school. We gaan een week opstarten waarbij we werken rond het ‘dagelijkse leven’. Mama Mkwawa wil hebben dat kinderen de huishoudelijke taken leren omdat ze vindt dat kinderen niks meer moeten doen. Zelf hadden we ook zo iets in gedachten dus dit kwam goed uit. Hopelijk gaat het lukken.
Voor de rest gaat alles goed in Pond Spring School. We hebben nog geen minuut stil gezetten. Want wie dacht dat we hier niks doen heeft het helemaal mis.
We hebben onze creativiteit al uit onze koffer gehaald. Zo hebben we al prenten gemaakt om in de klas te hangen, didactische materiaal in elkaar geknutseld en al hoekenwerken gemaakt. Over dit laatste was Mama Mkwawa trouwens ook heel enthousiast. De leerlingen zijn hier niet gewoon om dit te doen dus het wordt iets nieuw voor hen. Hopelijk genieten ze er evenveel van als de leerlingen in België.
We leren hier heel wat in elkaar te knutselen zonder veel materiaal maar dat lukt redelijk goed.
Morgen neem ik afscheid van mijn Belgisch haar. 2 Masaai’s zullen mijn haar eens onder handen nemen. Ik ben eens benieuwd. Het haar van Ellen en Deborah is al gedaan. Hun meest gebruikte woordenschat was ai en oei. Ik bereid mij al voor.
Anders heb ik nog niet zoveel nieuws te vertellen. Zaterdag hadden we een afspraakje met Annick. Een Belgische die hier al een ruime tijd woont. We zijn weer wat meer te weten gekomen.
Zondag zijn we eens een kijkje gaan nemen naar het strand. Heel mooi. We hebben er van genoten. Het was een ontspannen weekend.
Misschien nog enkele weetjes:
We hebben ondertussen 3 kleurtjes: wit, beetje bruin en ROOD.
Er lopen hier kamelen op het strand.
Fruit is hier veel lekkerder dan bij ons.
De straten toch een beetje modderig worden wanneer het regent.
Ik heb al een super lief baby'tje van amper 3 weken oud in mijn armen gehad.
Ellen en Deborah hebben plots haar tot op hun kont.
Mensen door de ruiten in de dala dala kruipen. (Wij niet, wij aanschouwden alleen maar.)
De muggen hier volgens mij olifanten zijn aan de beten te zien.
Dan wil ik nog even meegeven dat je mij altijd een persoonlijk mailtje kan sturen naar silke.dhaens@hotmail.com.
Foto’s uploaden gaat hier ook niet zo gemakkellijk. Sorry dus dat er weinig foto’s op mijn blog staan. Ik zoek nog een oplossing ☺.
Een dikke pieper vanuit het warme Dar,
Kwa Heri,
Silk (Zoals ze dat hier zeggen)
zondag 25 januari 2009
dinsdag 20 januari 2009
Het eerste teken van leven maar nu vanuit Tanzania :)
Karibu ,
Toch even iets laten weten nu we in het warme Tanzania zitten.
Na een lange vlucht zijn we toch goed aangekomen in Dar Es Salaam.
We dachten even dat het hier niet zo warm ging zijn tot we uit de luchthaven kwamen. Wat is het hier heet!
We werden al opgewacht door Gerald en Masonga. Die 2 verdienen een pluim. Ze begeleiden ons super. Ze brengen ons overal naartoe.
Na onze installatie in het hotel hebben we even Dar Es Salaam verkent.
We hebben de drukte hier al een naam gegeven. Georganiseerde chaos.
Maandag zijn we al een kijkje gaan nemen in Pond Spring School.
We waren heel welkom.
Na een leuke ontvangst hebben we kennis gemaakt met Mama Mkwawa (directrice van de school)en met de klassen.
Vandaag hebben we onze bachelorproef uitgelegd en Mama Mkwawa had al meteen een reuze idee. Nu nog hopen dat we dit mogen uitwerken van school. Ze vind het onderwerp ‘Brede School’ een boeiend en leerrijk onderwerp. Meer hierover volgt.
Misschien enkele weetjes over Dar.
Ze rijden hier links van de baan.
Deborah haar been bijna van dag 1 gebroken heeft.
We hier ingenieurs worden genoemd vanwege onze muskiettennetconstructie.
De kleuters blijven slapen op school over de middag.
De kleuters hier al super veel leren i.v.m. schrijven, rekenen,…
Peuters ons niet beschouwen als mens omdat we blank zijn.
Meer weetjes en dergelijke volgen in mijn volgend blog-bericht vanuit dit warme, zonnige en opgewekte Tanzania.
Foto's volgen nog.
Kwa heri
Silke
Toch even iets laten weten nu we in het warme Tanzania zitten.
Na een lange vlucht zijn we toch goed aangekomen in Dar Es Salaam.
We dachten even dat het hier niet zo warm ging zijn tot we uit de luchthaven kwamen. Wat is het hier heet!
We werden al opgewacht door Gerald en Masonga. Die 2 verdienen een pluim. Ze begeleiden ons super. Ze brengen ons overal naartoe.
Na onze installatie in het hotel hebben we even Dar Es Salaam verkent.
We hebben de drukte hier al een naam gegeven. Georganiseerde chaos.
Maandag zijn we al een kijkje gaan nemen in Pond Spring School.
We waren heel welkom.
Na een leuke ontvangst hebben we kennis gemaakt met Mama Mkwawa (directrice van de school)en met de klassen.
Vandaag hebben we onze bachelorproef uitgelegd en Mama Mkwawa had al meteen een reuze idee. Nu nog hopen dat we dit mogen uitwerken van school. Ze vind het onderwerp ‘Brede School’ een boeiend en leerrijk onderwerp. Meer hierover volgt.
Misschien enkele weetjes over Dar.
Ze rijden hier links van de baan.
Deborah haar been bijna van dag 1 gebroken heeft.
We hier ingenieurs worden genoemd vanwege onze muskiettennetconstructie.
De kleuters blijven slapen op school over de middag.
De kleuters hier al super veel leren i.v.m. schrijven, rekenen,…
Peuters ons niet beschouwen als mens omdat we blank zijn.
Meer weetjes en dergelijke volgen in mijn volgend blog-bericht vanuit dit warme, zonnige en opgewekte Tanzania.
Foto's volgen nog.
Kwa heri
Silke
zaterdag 10 januari 2009
Het tweede teken van leven ( mocht wel eens na dat eerste teken )
hey hey,
Het is bijna zover. Nu is het echt niet lang meer. Nog een weekje en dan mogen ze ons daar gaan verwachten.
Al druk bezig met valiezen maken. Veel te veel meenemen. De helft weer mee hebben naar huis. Je kent dat wel. We nemen mee voor het onzekere. Tot je die valies opheft. Veeeel te zwaar. Beginnen kiezen wat er uitvliegt. Tot de conclusie komen dat je dat toch misschien wel eens nodig zou kunnen hebben en zo gaat dit maar door. Nu, op het einde zal die valies wel gevuld raken en zullen we niet over die 40 kg zitten. 40 kg! Gaan we even lekker sleuren daar.
Gisteren een afscheidsdrink gegeven en emo-cadeautjes gekregen. Het zal toch moeilijk zijn om jullie allemaal achter te laten maar zooo lang blijf ik natuurlijk ook weer niet weg.
Ik hoop alleen dat jullie mij niet te veel zullen moeten missen :p
Tegen april zal het boekje wel volgeschreven zijn. Leuke herinnering voor later. Zeker weten.
Ik ben nog druk aan het leren want maandag zijn de examens daar. Nogal moeilijk om je te concentreren maar kom, het zal zo ook wel lukken zeker?
Jullie zullen waarschijnlijk bijna verwachten wat ik daar allemaal ga doen maar dat volgt zeker nog. Ik zal ginds zeker proberen om af en toe hier iets te plaatsen want nu was het toch al een eindje geleden.
Ik hoop dat jullie er veel zullen aan hebben en dat jullie het spannend vinden om te lezen wat ik daar allemaal ga uitspoken. Wie weet krijgen jullie opeens ook allemaal een serieus Afrika-gevoel en kom je me daar allemaal vergezellen! Join the club zoU ik zo zeggen :p.
Ik ga dit hier afronden en nog wat leren.
Een dikke pieper aan iedereen en tot blogs!
Het is bijna zover. Nu is het echt niet lang meer. Nog een weekje en dan mogen ze ons daar gaan verwachten.
Al druk bezig met valiezen maken. Veel te veel meenemen. De helft weer mee hebben naar huis. Je kent dat wel. We nemen mee voor het onzekere. Tot je die valies opheft. Veeeel te zwaar. Beginnen kiezen wat er uitvliegt. Tot de conclusie komen dat je dat toch misschien wel eens nodig zou kunnen hebben en zo gaat dit maar door. Nu, op het einde zal die valies wel gevuld raken en zullen we niet over die 40 kg zitten. 40 kg! Gaan we even lekker sleuren daar.
Gisteren een afscheidsdrink gegeven en emo-cadeautjes gekregen. Het zal toch moeilijk zijn om jullie allemaal achter te laten maar zooo lang blijf ik natuurlijk ook weer niet weg.
Ik hoop alleen dat jullie mij niet te veel zullen moeten missen :p
Tegen april zal het boekje wel volgeschreven zijn. Leuke herinnering voor later. Zeker weten.
Ik ben nog druk aan het leren want maandag zijn de examens daar. Nogal moeilijk om je te concentreren maar kom, het zal zo ook wel lukken zeker?
Jullie zullen waarschijnlijk bijna verwachten wat ik daar allemaal ga doen maar dat volgt zeker nog. Ik zal ginds zeker proberen om af en toe hier iets te plaatsen want nu was het toch al een eindje geleden.
Ik hoop dat jullie er veel zullen aan hebben en dat jullie het spannend vinden om te lezen wat ik daar allemaal ga uitspoken. Wie weet krijgen jullie opeens ook allemaal een serieus Afrika-gevoel en kom je me daar allemaal vergezellen! Join the club zoU ik zo zeggen :p.
Ik ga dit hier afronden en nog wat leren.
Een dikke pieper aan iedereen en tot blogs!
Abonneren op:
Posts (Atom)
