Nieuws vanuit Tabora

Jambo,

Ik ben hier nog eens met wat nieuws. Ik ga er binnenkort ook weer enkele foto’s op plaatsen.

Deze week typ ik mijn bericht vanuit Tabora. Ik zie de meeste al denken : ‘Waar ligt dat ??’. Wel Tabora ligt toch wel zeker in Tanzania!!! Echt waar. Je kan het in het westen van Tanzania situeren. Zo een 1200 km van Dar Es Salaam.

Hoe we hier zijn geraakt? Wel, dat vind ik nu eens een hele goede vraag. Dat zal ik eens in geuren en kleuren uitleggen.

We hebben eens met de trein gereisd. Je mag je hier zeker geen trein zoals bij ons voorstellen en zeker al geen TGV.
We zijn om 20 uur vertrokken ( na 3 uur vertraging) en we zijn de volgende dag om 22.30 uur toegekomen.

We hebben dus 26 uur gereisd in een compartiment voor 6 maar we zaten er met 8. In de compartimenten zijn er bedden waar we konden slapen. Ja 6 bedden voor 8. Gelukkig had die trein een vloer.

We hadden ook regelmatig een stop en dan veranderde de omgeving rond de trein vliegensvlug in een markt. Wat mensen toch niet allemaal mee sleuren om te verkopen. Ik moet wel zeggen dat het enig nut had om je hoofd eens uit de trein te steken want je kan koopjes doen op zo een “plaatselijke” markt.
Dit wel tot onze grote spijt want onze medereizigers vonden er niks beter op om ons compartiment vol te sjouwen. De laatste 5 uur hebben we met onze voeten op de zetels moeten zitten want voor onze voeten was er geen plaats meer op de vloer.
Het was wel grappig om de markt weer even snel te zien verdwijnen als de toeter van de trein ging.

Ooh ik zei dat we met 8 in ons compartiment zaten. Fout gerekend Opeens waren we met 9. Ja inderdaad OPEENS. Onze gast??? Een bruine rat die even een kijkje kwam nemen. En neen die zag er niet zo lief uit als in Ratatouille. Gevolg: Silke raakte opeens wel heel snel van dat derde bed bovenaan. Zonder rat was het even klimmen en klauteren om terug beneden te raken.

Dit was dan ook het kleine nadeel van de trein maar het had ook zijn voordelen zoals de mooie uitzichten, bomen, planten, bergen en de zonsondergang. Zo hebben we ook eens het echte Afrikaanse vervoer meegemaakt.

Onze aankomst in Tabora maakte veel goed. Het feit dat men hier niet zoveel blanken ziet was in ons geval een gemak. Wij staken gewoon even onze hoofden buiten en opeens zagen we daar 2 mensen naast de trein hollen. Waren die voor ons bedoeld? Ja zeker: Mama Nkora had ons meteen opgemerkt toe ze onze hoofden zagen. (Wij waren dan ook de enige blanken op de trein.) We kregen een super hartelijk onthaal van haar. Het maakte de lange trip nu al de moeite waard.

We hebben ondertussen een staatsschool bezocht en die kan je zeker niet vergelijken met een school bij ons. Ze zitten hier met….. laat mij even denken…… 10…. 20….30 neen 60……80 neen 100 bijna…. 130 gemiddeld in een klas. Neen dit is niet overdreven!! Wij keken onze ogen uit. Les geven aan zo een klas kan volgens ons niet echt praktisch zijn.

We hebben het de volgende dag aan de lijven ondervonden. We hebben een lied aangeleerd in klas 5. De leerlingen waren wel heel enthousiast en deden goed mee maar wij vonden het toch niet echt handig.

Donderdag gaan we een weeshuis bezoeken en vrijdag is de dovenschool aan de beurt. We hebben ondertussen wel al kennis gemaakt met brother Deus. De directeur van de school. Een aardige man die met veel plezier al onze vragen beantwoordde.

En zaterdag……. Vertrekken we weer voor een weekendje treinen en volgt er weer meer nieuws vanuit onze vaste stek : Nija Panda Segerea – Dar Es Salaam.

Tot blogs,
Silke